Επαρχείο

Βρισκομαστε στο σημείο που είχε χτιστεί ο πυργος που έδωσε το όνομά του στην πόλη μας. Οι τοπικές παραδόσεις θέλουν οικιστή της πόλης τον Γεώργιο Τσερνωτα ή Τσορωτα. Σύμφωνα με τις προφορικές διηγήσεις ο Τσερνωτάς την περίοδο της Τουρκοκρατίας (γύρω στα 1500) σκάβοντας ένα πηγάδι για τα ζώα του στην περιοχή του Αγίου Σπυρίδωνα, βρήκε πολλές χρυσές λίρες. Ευφυής και διπλωμάτης, παρέδωσε το θησαυρό στον Οθωμανό Σουλτάνο ο οποίος για ανταμοιβή του ανέθεσε τη διαχείριση της ευρύτερης περιοχής. Ο Τσερνωτάς, λοιπόν, διάλεξε το λόφο που βρισκόμαστε και έχτισε τον πύργο του. Την ασφαλεια του σημείου ενίσχυαν και οι δύο λίμνες που κάλυπταν το μεγαλύτερο κομμάτι της πεδινής έκτασης που απλώνεται μπροστα μας και χωρίζεται στα δύο από τον Αλφειό ποταμό. Δεξιά ήταν η λίμνη της Αγουλινίτσας και αριστερά και μπροστά η λιμνη της Μουριάς. Γι αυτό και σύμφωνα με την τοπική δοξασία

Όποιος φάει ψάρι της Μουριάς
και πιει νερό του Τσερνωτά
τον Πύργο δεν τον λησμονά.

Οι λίμνες αυτές αποξηράνθηκαν τη δεκαετία του 1970 με σκοπό την καταπολέμηση της ελονοσίας και την αναζήτηση καλλιεργήσιμων εδαφών. Είναι εμφανής ακόμα, η στρατηγική σημασία του λόφου για τον έλεγχο του λιμανιού του Κατακόλου. Ο Πύργος, σίγουρα, άλλαξε πολλές φορές μετά από καταστροφές, ωστόσο αποτελούσε μέχρι τα πρώτα χρόνια μετά την ελληνική επανάσταση του 1821 την έδρα του κυβερνήτη από όπου βγαίνει και η σημερινή ονομασία του λόφου, Επαρχείο. Σε μια προσπάθεια να αποκοπούν από κεντρικότερο έλεγχο οι κάτοικοι του Πύργου αναφέρεται, χωρίς ωστόσο να είναι ιστορικα βεβαιωμενο, ότι βρήκαν ως πρόσχημα την ανοικοδόμηση εκκλησιών και γκρέμισαν τον πύργο του κυβερνήτη.