Cantina del Gallo

• 12:30–15:30
• 19:00–23:30

Cantina del Gallo in Materdei. Opgericht in 1898 en gerund door vier generaties van de familie Silvestri, is dit een van de weinige echte openluchttavernes die nog over zijn in Napels. Door de jaren heen heeft deze gezellige, eenvoudige plek kunstenaars, intellectuelen, muzikanten, reizigers en veel Napolitaanse studenten aangetrokken die op zoek waren naar goed eten voor redelijke prijzen.

De eerste aanwijzing dat je op een bijzondere plek bent, is, grappig genoeg, wanneer je de auto parkeert. Eerst lijkt de eigenaar je te wenken om in de binnenplaats van het restaurant te parkeren, maar dan ga je erdoorheen en ga je omlaag, omlaag, omlaag naar de garage, die zich in een enorme grot bevindt die in de zachte tufsteen is gegraven. Deze nu stedelijke grot, die voor het eerst door de Romeinen werd uitgegraven, werd in de Tweede Wereldoorlog gebruikt als schuilplaats tijdens luchtaanvallen.

Als die introductie je nog niet genoeg betovert, dan is het leren kennen van de 61-jarige Rosario Silvestri, de eigenaar van Cantina del Gallo, dat zeker wel. Ook de chef-kok en pizzabakker, Rosario staat altijd in het middelpunt van de belangstelling, als een dirigent.

Hij begroet je met handen bedekt met bloem, voortdurend pratend, of je nu Italiaans verstaat of niet. Bij buitenlandse bezoekers gebruikt hij eenvoudig Italiaans, langzaam en luid gesproken, ook al verstaan ​​ze hem niet. Toch doet hij nog steeds moeite, terwijl hij vrolijk gebarend de kwaliteit van de ingrediënten die hij gebruikt, uit te leggen.

“Kijk eens naar dit meel dat ik gebruik, het is uitstekend,” zegt hij tegen een Amerikaanse gast die er duidelijk geen woord van verstaat. “Ruik deze tomaat: het is de beste, de echte San Marzano .”

Rosario is de vierde generatie die Cantina del Gallo runt (hij werd voorgegaan door zijn overgrootvader Minicone, zijn grootvader Gennaro en zijn vader Mariano). Tegenwoordig helpen zijn zonen Mariano, 30 jaar oud, en Alessandro, 20 jaar oud, in het restaurant.

De cantina begon als een winkel die wijn en olie in bulk verkocht. Pas in de jaren 50, toen de legendarische tante Cuncetta begon met koken, werd het de eenvoudige en authentieke taverne die het vandaag de dag is.

Er zijn drie gerechten die de paradepaardjes van het restaurant zijn en die we altijd afwisselen: de pennette alla sorrentina (een variatie op de klassieke gnocchi alla sorrentina, op smaak gebracht met tomaat, basilicum en draderige mozzarella), de gebakken kabeljauw (hoewel de gebakken kabeljauw net zo overheerlijk is) en de pizza cafona (boerenpizza), belegd met oregano, kaas, chili en met twee keer zoveel tomaten (tomatensap en gesneden tomaten).

Voordat de pizza op tafel komt, brengt Rosario veel van zijn specialiteiten, zoals de legendarische pizzicotti , kleine rolletjes panzarotti-pasta gevuld met zes verschillende vullingen: paprika, worst en broccoli, aubergine, cicoli (geperste cakes van vet varkensvlees) en ricottakaas, champignons en tot slot de tortano . De tortano, vernoemd naar het Napolitaanse paasbrood, is iets uitzonderlijks, vol met kaas, salami en een klein stukje gekookt ei.