Certosa di San Martino klooster

De architect een beeldhouwer Tino di Camaino kreeg de verantwoordelijk op zich om het karthuizer klooster San Martino (in het Italiaans Certosa di San Martino) te gaan bouwen. De bouw van dit klooster in Napels startte in 1325. Van het oorspronkelijk bouwwerk resteert alleen nog de gotische kelder, wat overigens een knap staaltje ingenieurswerk is. Het kartuizerklooster kreeg in de loop van 5 eeuwen steeds opnieuw te maken met verschillend restauratiewerk.

Een van de beroemdste stukken van het museum is de Napolitaanse kerststal, die dateert uit de 18e eeuw. Deze weergave van de kerststal wordt gekenmerkt door veel aandacht voor detail en een verscheidenheid aan karakters die typerend zijn voor die tijd.

Het complex op de Vomero berg werd tijdens de revolutie van 1799 beschadigd en bezet door de Fransen. De kartuizers werden in deze periode onderdrukt door de koning. Toen de onderdrukking werd opgeheven in 1804 konden de monniken terug naar San Martino. In 1812 werd het klooster gebruikt door het leger voor oorlogsslachtoffers. In 1831 verliet het leger het klooster voor het nodige restauratiewerk. Uiteindelijk in 1836 vestigden een kleine groep monniken zich permanent tot 1866. Toen werd San Martino door Giuseppe Fiorelli tot museum omgevormd als afzonderlijke afdeling van het Nationaal Museum. 1867 was het jaar dat het museum werd opengesteld voor het grote publiek. Je vindt het klooster pal naast Castel Sant' Elmo. Deze twee gebouwen typeren het uiterlijk van de berg Vomero. Vandaag de dag is Certosa di San Martino nog steeds een museum waar je talloze schilderijen en beelden vindt vanaf de 15e eeuw en daarna, maar zelfs ook oude koetsen en kerststallen. Andere hoogtepunten van San Martino zijn de binnentuinen en kloostergang van 'Il Chiostro Grande'.

Tickets

• Standaard tickets klooster € 6,00
• Gereduceerd tarief € 2,00

Tijden

• Donderdag t/m dinsdag: 8:30 - 16:00 uur
• Woensdag gesloten