Goodwins Ct Covent Gardens

De eerste vermelding van Goodwin's Court is in 1690, rond het punt waarop het voortkwam uit Fisher's Alley dat eerder op dezelfde plek had gestaan.

De huizen aan de zuidkant van het Hof dateren vermoedelijk uit deze periode, hoewel de uitpuilende ronde erkers in werkelijkheid uit de 18e eeuw dateren.

Hoe moeilijk het nu ook is om te geloven, Covent Garden was niet de heilzame (lees adembenemend dure) plek die het nu is. Het leven voor de vroege bewoners was zwaar en de meeste inwoners waren handelaren en bekwame ambachtslieden.

Van hen is er geen enkele opmerkelijk, behalve de beroemde Nell Gwynn – actrice en even beroemd – de koninklijke minnares van koning Charles II. Het gerucht ging dat Gwynn in Goodwin's Court woonde, maar er is geen definitief bewijs dat dit waar is.

Een groot deel van de sloppenwijk Bedfordbury werd tijdens ontruimingen in 1890 met de grond gelijk gemaakt en het gebied werd in veel grootser stijl herbouwd. Op de een of andere manier heeft Goodwin het overleefd, wat het duidelijke contrast met de omgeving verklaart.

Toch was Goodwin's Court niet in uitstekende staat en bleef het in het begin van de 20e eeuw achteruitgaan, totdat de lokale autoriteiten het in de jaren dertig ongeschikt achtten voor menselijke bewoning en de bewoners naar elders verplaatsten.

Hoewel het gebouw gespaard was van de ontruimingen van de sloppenwijken van voorgaande jaren, leek het erop dat de tijd van Goodwin's Court voorbij was: de huizen aan de ene kant van het hof werden gesloopt en de rest zou volgen.

Gelukkig kwam er hulp in de vorm van een Leslie Sympson die de rechtbank kocht en veel van de resterende huizen restaureerde. Het werd een zakencentrum in plaats van een woonrechtbank – waarvan literair agent Peggy Ramsay de beroemdste was, wiens klanten vele literaire sterren uit de 20e eeuw opsomden, waaronder Alan Ayckborn, David Hare en JB Priestley.