Piazza San Domenico Maggiore

Het plein is omgeven door grote historische gebouwen zoals die van de Del Balzo, de Casacalenda, de Corigliano, de Sansevero, en draait rond de prachtige obelisk van San Domenico (ex voto van de Napolitanen voor een pestepidemie die in 1656 werd afgewend). Rijk aan marmer, bas-reliëfs, medaillons en beelden, eindigt de zogenaamde torenspits van San Domenico met een piramide met daarboven een waardevol bronzen beeld van de heilige.

Over dit plein zweeft, net als over veel andere Napolitaanse pleinen en gebouwen, een verontrustende legende: er wordt gezegd dat een vrouw die veroordeeld is tot eeuwige pijn door het gebied dwaalt, tussen de obelisk en het portaal van Palazzo Sansevero, op volle maannachten ronddwaalt op zoek naar van zijn verloren liefde. De legende komt voort uit een echte gebeurtenis: de moord op Maria d'Avalos en haar minnaar, de hertog van Andria Fabrizio Carafa, door de echtgenoot van de vrouw, prins Carlo Gesualdo da Venosa. Een misdaad uit hartstocht die plaatsvond op 18 oktober 1590, toen Carafa, wantrouwend tegenover de geruchten over zijn vrouw, zonder waarschuwing terugkeerde naar Palazzo Sansevero en vroeg van een jachttocht. Sindsdien, en eeuwenlang, zeiden degenen die in de buurt van het paleis woonden dat ze het geschreeuw van de vrouw nog steeds konden horen. NapoliToday begeleidt je op een tour om de plaatsen te ontdekken die je kunt bezoeken op het Piazza San Domenico Maggiore en zijn omgeving.

In opdracht van Karel II van Anjou, als een gelofte gedaan aan Maria Magdalena tijdens de gevangenschap die ze leed tijdens de periode van de Siciliaanse vespers, en gebouwd tussen 1283 en 1324, werd het gebouw van aanbidding het moederhuis van de Dominicanen in het koninkrijk Napels en de kerk van de Aragonese adel. De Dominicanen waren in 1231 in Napels aangekomen om zich te vestigen in het oude klooster van de kerk van San Michele Arcangelo in Morfisa, beheerd door de benedictijnse paters: dit was de oude kern van het huidige heilige gebouw, dat al eerder aan San Domenico was gewijd. De "nieuwe kerk" werd gebouwd in de tegenovergestelde richting van de reeds bestaande, dat wil zeggen met de apsis gericht op het plein (het is het deel zichtbaar vanaf Piazza San Domenico) waarachter tijdens de Aragonese periode een secundaire ingang werd geopend. . Het project deed denken aan de klassieke gotische kanunniken, met drie beuken, zijkapellen, een groot transept en een veelhoekige apsis, ook al hebben de in de loop van de tijd uitgevoerde interventies deze stijl verzacht. De monnik en filosoof Sint Thomas van Aquino woonde en gaf les in het complex (waarvan de cel nog steeds zichtbaar is), die niet de enige illustere man was die relaties met de kerk had. Het artistieke erfgoed dat door de eeuwen heen van de kerk is opgebouwd, is aanzienlijk, en herbergt ook de geseling van Caravaggio en de aankondiging van Titiaan (verplaatst naar het Capodimonte-museum), de Madonna del Pesce van Rafaël (naar Spanje gebracht door de onderkoning, hertog van Medina) en tentoongesteld in het Prado Museum in Madrid), twee heiligen van Guido Reni (verdwenen) en de Madonna met Kind met Sint Thomas van Aquino door Luca Giordano (gestolen).