Piazza della Trinità dei Monti

Kerk bovenaan Spaanse trappen

Gelegen bovenaan de beroemde Trinità dei Monti-trap op Piazza di Spagna , is de kerk van de Santissima Trinità dei Monti een van de vijf Franstalige katholieke kerken in Rome.

Het oudste deel in gotische stijl , bedekt met spitsboogvormige kruisgewelven, werd tussen 1502 en 1519 gebouwd met stenen uit de regio Narbonne. Tegen het midden van de 16e eeuw werd een nieuw gebouw toegevoegd aan het gotische schip, bedekt met tongewelf , gesloten door een façade versierd met twee symmetrische klokkentorens , het werk van Giacomo della Porta en Carlo Maderno .

Rond 1774 werd, naar een ontwerp van Giuseppe Pannini , het gewelf van de kerk aangepast in achttiende-eeuwse vormen en werden de oorspronkelijke gotische structuren bedekt door de nieuwe ingrepen.
Het interieur bestaat uit één groot schip met zijkapellen , versierd met waardevolle kunstwerken van het Romeinse maniërisme en vernoemd naar de families die hun beschermheerschap in de 16e eeuw verkregen. Waaronder de Altoviti-kapel of doopkapel, met het altaarstuk dat de doop van Christus afbeeldt en de fresco's met scènes uit het leven van Johannes de Doper door Giovanbattista Naldini ; de Lucrezia della Rovere-kapel of Kapel van de Hemelvaart, met de Hemelvaart van Daniele Ricciarelli da Volterra , een leerling van Michelangelo , en de Bonfil-kapel of Kapel van de Kruisafneming, met de beroemde Nederzetting , ook van Volterra.

Aan de rechterkant van de kerk staat het klooster , gesticht door Francesco di Paola in 1494, met financiering van de Franse kroon. Het "koninklijke klooster van de Trinità dei Monti" beleefde een prachtige periode tussen de zestiende en zeventiende eeuw, waarvan de herinnering bewaard blijft in de wonderen die erin bewaard worden.
De fresco's in het klooster zijn prachtig , met een educatieve cyclus gewijd aan het leven van de stichtende heilige en een galerij met portretten van de koningen van Frankrijk . De interieurs onthullen illusionistische kunstgrepen, meesterwerken van kunst en wetenschappelijke wonderen: de Perspectiefgalerij van de voormalige eetzaal, beschilderd door de jezuïet Andrea Pozzo met de scenografische Bruiloft in Kana ; de cryptische anamorfoses op de gangen van de omheining, door Emmanuel Maignan en François Nicéron ; de zonnewijzer gemaakt door Maignan ; het fresco van de Mater Admirabilis , het werk van de jonge novice Pauline Perdreau ; de Ruïnekamer uit het einde van de 18e eeuw, voorheen de cel van pater Le Sueur, versierd door de Fransman Charles-Louis Clérisseau met fresco's van oude Romeinse ruïnes.