SS. Vincenzo ed Anastasio

Kerk met harten en organen van 22 pausen

Recht tegenover de fontein vind je de kerk SS. Vincenzo ed Anastasio. Hoewel ze onbeduidend lijkt, bevat ze de urnen met daarin de harten en organen van 22 pausen die het Palazzo del Quirinale als residentie gebruikten.
Museum van ingewanden, maar dit is slechts een van de bijnamen die de lokale bevolking aan deze kerk gaf.
In de Middeleeuwen stond de kerk bekend als “Sant'Anastasio de Trivio” (trivium, waarvan het toponiem Trevi zou komen, duidt op een kruispunt in drie richtingen )
Halverwege de 17e eeuw werd de kerk volledig herbouwd door Martino Longhi de Jongere op bevel van de machtige kardinaal Jules Mazarin , destijds premier van de jonge Franse koning Lodewijk XIV. De kardinaal wilde niet onopgemerkt blijven, zoals blijkt uit zijn grote wapen met daarboven de kardinaalhoed ondersteund door vier engelen, in het midden van het drievoudige fronton, en de opvallende inwijdingsinscriptie tussen de twee verdiepingen van de gevel. het hoofdgestel van de tweede verdieping wordt ondersteund door de sculpturen van twee vrouwen met ontbloot bovenlijf , een atypische aanwezigheid voor een heilig gebouw. Even ongebruikelijk, zo niet nog meer, is het beeldhouwwerk van het hoofd van een jonge vrouw boven de toegangsdeur.

Tot 1876 stond de kerk ook wel bekend als de “Pauselijke Parochie” , omdat ze niet ver van het Quirinaalpaleis lag , de toenmalige pauselijke residentie. Dus, te beginnen met paus Sixtus V , toen een pas overleden paus werd gebalsemd, werden zijn ingewanden (de zogenaamde precordia , de inhoud van de buikholte) verwijderd en in een afgesloten pot gedaan die vervolgens naar deze kerk werd vervoerd en daar werd bewaard. Het gebruik duurde bijna drie eeuwen, tot Leo XIII in 1903 . In een ondergrondse kapel onder het hoofdaltaar, die niet bezocht kan worden, zijn nog steeds tweeëntwintig sets pauselijke orgels bewaard

-----------------------------------

Welkom bij Santi Vincenzo e Anastasio a Fontana di Trevi!

Een barokke parel in het hart van Rome:

Verscholen in de schaduw van de beroemde Trevifontein ligt Santi Vincenzo e Anastasio, een prachtige 17e-eeuwse kerk die een schat aan kunst en historie herbergt. Kom met me mee en ontdek de wonderen van deze verborgen parel!

Een blik in de rijke geschiedenis:

• Oorsprong: De kerk stamt uit de 9e eeuw en was oorspronkelijk gewijd aan Sint Anastasius. In de 16e eeuw werd ze herbouwd en gewijd aan both Sint Vincent en Sint Anastasius.
• Architectuur: Bewonder de barokke façade met sierlijke pilaren en een imposant timpaan. De binnenkant is nog spectaculairder, met een rijkelijk versierde koepel, kleurrijke fresco's en prachtige sculpturen.

Kunstwerken die je aandacht trekken:

• Fresco's: Geniet van de meesterlijke plafondfresco's die taferelen uit het leven van Sint Vincent en Sint Anastasius illustreren.
• Schilderijen: Bewonder werken van beroemde Italiaanse kunstenaars zoals Giovanni Francesco Barbieri en Giacinto Brandi.
• Sculpturen: Ontdek fraaie beelden van engelen, heiligen en Bijbelse figuren, waaronder een opmerkelijk werk van Gian Lorenzo Berni

3 Anekdotes over Santi Vincenzo e Anastasio a Fontana di Trevi:

1. De "ingewanden" van 22 pausen:

De kerk herbergt een macabere curiositeit: de "praecordia" (ingewanden) van 22 pausen. Deze werden na hun balseming verwijderd en hier ceremonieel begraven. De praktijk, die begon in de 16e eeuw, stopte in 1878 met Paus Leo XIII.

2. Onbevreesde Pinelli:

De beroemde 19e-eeuwse Romeinse graficus Bartolomeo Pinelli, begraven in de kerk, was excentriek en antiklerikaal. Ondanks zijn excommunicatie weigerde hij het paasvasten te respecteren. Na zijn dood ontstond er discussie over zijn begrafenis. Sommigen beweerden dat hij vanwege zijn "zonden" in een ongewijd stuk grond moest worden begraven. Uiteindelijk vond hij toch rust in Santi Vincenzo e Anastasio.

3. Het mysterie van de schedel:

Een fascinerend, maar onopgelost mysterie omringt de schedel van een jonge vrouw met rozenkransen, bewaard in een nis in de kerk. De identiteit van de vrouw en de herkomst van de schedel blijven onduidelijk, wat tot speculaties en legendes heeft geleid.

Bonus:

• De kerk heeft een bijnaam: "de kerk van de Frattaje" (ingewanden), vanwege de macabere collectie pauselijke "praecordia".
• De beroemde componist Giovanni Pierluigi da Palestrina was kapelmeester in de kerk van 1555 tot 1560.