Sint Andrieskapel

De Sint-Andrieskapel aan de Andriespoort 11 ook wel de Andrieskapel geheten, is een voormalige kloosterkapel. De gotische kapel uit circa 1435 was onderdeel van het in 1796 opgeheven Sint-Andriesklooster, een klooster voor vrouwelijke religieuzen. Vanaf circa 1950 is de Sint-Andrieskapel niet langer in gebruik als kerk en vervult het gebouw diverse andere (culturele) functies. Sinds 1966 is de kapel een rijksmonument. In 2017 werd de kapel gekocht door René Holten, een Nederlandse industrieel vormgever. De kapel kreeg een nieuwe gemengde bestemming: atelier, galerie en wonen.

Veel van de nieuwe interieurelementen werden door René Holten en Daniëlle Colson ontworpen en uitgevoerd. De historische kapel omsluit als een stolp de nieuwe elementen, die reversibel zijn en zodanig vormgegeven dat ze los zijn gehouden van het bestaande casco ('box in box'), waardoor ze als het ware lijken te zweven in de ruimte. In de noordgevel zijn de 19e-eeuwse raamopeningen voorzien van nieuwe kozijnen, die een abstracte vertaling zijn van de oorspronkelijke kozijnen. De nieuwe entreedeur (axiaal gepositioneerd in de westgevel) werd in eigen beheer vervaardigd en is geïnspireerd op de vormgeving van historische kerkdeuren. De deur heeft een eigentijdse maar monumentale uitstraling door het toepassen van messing, de ritmiek van de bouten en de handgreep met andreaskruismotief.

De restauratie en verbouwing was een samenwerkingsproject van René Holten (ontwerper) en architect Jos Nijssen en werd in 2019 bekroond met de Victor de Stuersprijs, de 2-jaarlijkse architectuurprijs van de Gemeente Maastricht.