St. Martin-in-the-Fields

Het huidige gebouw werd in 1726 voltooid en in 1924 vond de eerste kerkdienst plaats die op de radio werd uitgezonden.

St Martin-in-the-Fields is een prachtige 18e-eeuwse barokke kerk, beroemd om het klassieke orkest met dezelfde naam (The Academy of St Martin-in-the-Fields). De hele week zijn er zeer populaire lunchconcerten.

GESCHIEDENIS

Dit iconische monument in Londen gaat terug tot minstens het begin van de 13e eeuw. Onze eerste vermelding van een kerk hier stamt uit 1222, toen de bisschop van Londen en de abt van Westminster ruzie maakten over wie de rechten had over de kerk. De zaak werd behandeld door de aartsbisschop van Canterbury, die de kant van de monniken van Westminster koos, en vanaf die datum maakte de abdij regelmatig gebruik van St. Martins.

De naam lijkt misschien vreemd voor moderne bezoekers, maar in de vroege middeleeuwen bestond het gebied rond Trafalgar Square inderdaad uit niets anders dan akkers, dus St Martins lag letterlijk 'in de velden'.

In de daaropvolgende eeuwen breidde Londen zich langzaam uit, en het gebied rond de kerk werd onderdeel van de grote stadsuitbreiding. In 1542 herbouwde Hendrik VIII de middeleeuwse kerk en breidde de parochie uit. Hij werd niet bewogen door altruïsme, maar wilde voorkomen dat slachtoffers van de pest over het terrein van St James Palace werden gedragen. Henry's kerk werd in 1607 opnieuw vergroot door prins Henry, zoon van James I. De kerk overleefde de Grote Brand van Londen, maar werd in 1721 afgebroken om plaats te maken voor het elegante neoklassieke gebouw dat we vandaag de dag zien.

De architect was James Gibbs, misschien wel het meest bekend van de Radcliffe Library in Oxford. Gibbs creëerde een meesterwerk, waarbij hij Engels barok en palladiaans ontwerp vermengde tot een gebouw dat generaties lang bijna als sjabloon diende voor kerken en openbare gebouwen, zowel in Groot-Brittannië als in het buitenland, vooral in de VS.

Het interieur is elegante eenvoud, met prachtige pleisterwerkplafonds ondersteund door slanke klassieke kolommen. Beide gangpaden zijn bekleed met galerijen en koperen kroonluchters voegen licht toe aan het toch al ruime interieur. In de crypte is een populair café, maar zelfs als je geen honger hebt, is het de moeite waard om de trap af te dalen om het prachtige stenen en bakstenen gewelf te bewonderen.